مهربانی برای همه ی جهانیان

همش بخوام منتظرباشم، هرشب و هرلحظه که یک پیامک بده، عذاب آوره و دلهره آور!

خیلی استرس آوره! بخوام همش این ترس و استرس رو تحمل کنم. خودم عذاب میکشم...

:'(

ممکنه کار داشته باشه، دستش بند باشه، ممکنه دسترسی به گوشی و... نداشته باشه...

اصلا مهم نیست

فقط این وسط واقعا نابود شدم... خودمو تونستم جمع و جورکنم..... اما نمیدونم تا کی میتونم تحمل کنم...

ولی من سربلندم... مطمئنم اگه حتی یه لحظه تو دلم خیلی ها رو نفرین کنم . نفرینم میسوزونه شون...

ولی من بخشیدم... چون راه و روشم اینه... چون معتقدم به مهربونی و اخلاق

سرورم محمد ص که جز عین مهربانی برای جهانیان نیست، فرمود: من مبعوث شدم تا کرامت اخلاق را کامل کنم.

این سخن در زندگی من جاری است...

کلبه متروک تنهایی (من و غروب سابق)...